Sen.
Misir tarlasinin arasindaki isik...
Kelimelerin danscisi...
Gozlerini gormek icin onu orten yapragi dudaklarimdan adini doktugumde gozlerinin onunden duserek, siziyla coskuyu bir tutan sendeki isigin acilmasini izlemek isterdim...
Su gibi gorunen bir firtinasin...
Yagdigin anlarda islanmak, gurledigin ani titreyerek duymak, isigin geldigi gozlerinin simsek olmasiyla kor kalmak benim yolum.
O sendin; o her adim attiginda kendini degistiren hayalim, her parmagini oynattigi an, eskiye dair parcalarin kopardigi sen.
Dudaga kadar gelmeden bile islakligi hissedilen, sicakligi benle olan.
Sendin O...
Biliyorum sendin…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder