Gece saat 09.00 sularinda ben tutturuyorum piramidlere gidelim diye, altimizda araba da var ama mudur biraz cekingen, ben cesitli arapca dualar ve muhendise mekanike kivami ile allem edip kallem edip kahire merkez deki piramitlere gitmek icin hem arac sofrolerini hemde muduru ikna ediyorum.
Piramidlere vardigimizda goruyoruz ki isiklandirmislar her yuzeyini, rengarenk cok hos bir goruntu. Araba duruyor iniyorum ama, inmemle beraber tum isiklar sonuyor.
Ilk tepkim hay a.k... cidden aynen boyle sesleniyorum zaten anlayan yok...
Karanlikta piramidlerden eser yok, ben mal mal yuruyorum orda develerin yaninda, diyorumki madem goremicez hacet gidereyim bari deyip isemeye basliyorum. Iste o anda isiklar geri geliyor, benim piramidleri gorusum ve milletin beni piramidlerin dibinde iserken ki gorusu boyle oluyor.
Tabii ilgi artiyor bir anda, ilgi etraftaki develerden degil de yerel halktan, abi sen ne yapiyorsun gibi...
Isemek sorun degil tabii, sorun bu saatte isin ne piramitlerde ?
Piramidleri gormeye geldigimizi anlatiyorum, ilkin kapali ve isiklar yanmiyor durumunu paylasiyoruz.
Yaslica bir adam diyorki ¨gec bunlari, sana ben iceriyi de gosteririm, ama burda askerlere rusvet vermen gerekir.¨
Bir saskinlik ani tabii bende...
Ben mudure bunu soyluyorum mudur orali olmuyor.
Ben de yapmak istemiyorum ve adama diyorum ki bak sen burdasin ben gelip seni bulcam gircem iceriye bir daha ki sefere diyorum.
Ondan gelen cevep su oluyor... ¨Listen to me my friend, today is today, tomorrow I do not know !¨
...
Gece yarisi Lapa´ya indik. Burda Brezilya-Arjantin macina denk geldim, bir barda izliyecegiz merkezi bir yer burasi eglencenin kalbi. Francisco biraz tur atalim diyor. Sokak aralarina giriyoruz. Burasi merdivenleriyle unluymus. Her ulkeden fayanslar var, o fayanslarla merdivenlerin tamami kaplanmis.
Cok ilgi cekici geliyor.
Birden yanimda biri bitiyor cocukla konusmaya calisiyorum, sanki melek gibi bir hali var bir sey isaret edecek gibi. Ben merdivenlerdeki fatih sultan mehmeti ve turk bayraklarini gosteriyorum cocuga...
Oda hikayeyi gosteriyor duvarda yazilan, francisco da okuyalim hadi diyor.
Yillar once bu merdivenlerin bu halini begenmeyen delinin teki, bunlari Brezilya ulke bayragi renklerinde fayanslarlla kaplamaya baslamis. Aslinda Silili kendisi ama Brezilya sempatisi varis, cok da guzel olmus tam bitti dedigi anda deli ya bu, bu boyle bir sey degil ben oyle istemiyorum demis aklimdaki bu degil. Yaptiklarini cekicle kirmaya baslamis. Sonunda oyle bir yola girmis ki; canli, ve sureklilik arzeden su anda da 15 inci yilinda olan canli bir eserin sahibi olmus. Burasi devam eden sanat calismasi, hergun baska fayanslari eklenip cikartiyor.
Bu surecte bir gun dahi kendisi fayansa cizim yapmamis, hep gelenleri yapistirmis.
Taaki bir gun hayatina giren bir hamile bayana kadar. O kadindan cok etkilenmis ve kendisi bu ozel durumdan dolayi hissettigi vurguyu resme dokmus. Hamile kadin SELARON´un ilk ve tek figuru olmus ve surekli onun resmini bu merdivenlerle birlikte yapmaya devam etmis.
Benim melegim bu yaziyi okurken bana seslendi: sergio, you want to meet with SELARON he is here...
Karanlikta merdiveleri cikan bakimsiz bir adam...
Ilerliyor hatta nerdeyse gozden kaybolmak uzere.
O anda kendimi piramitlerde buldum.
Bugun dedim...
YES, call his name I would like to talk...
Francisco da sasirdi adamin pesine kostuk. Ayakta iki laf ettikten sonra iceri aldi bizi, bir atolyesi var, hamile kadin resimlerini yaptigi orda konusmaya basladik.
Sen hayalcimisin dedigimde gozlerinin ici parladi.
Evet ben hayalciyim ve bu bir delilik yaptigim dedi...
Kelimeler bir bir agzindan cikarken bazen bu hikayeyi herkese anlattigini hissettim, evet tamamen oyleydi herkes SELARON´un hikayesini biliyordu.
Baska bir sey olmaliydi bunun icinde, sordum´sen ozel biri misin?´
Ben delinin biriyim dedi, yaptigim cok ozel bir calisma cunku yasiyor bu beni yansitiyor dedi.
Ama ben, sen sorunca sana cok onemli bir sey soylemek isterim dedi, diger anlattiklarimi unutabilirsiniz ama bu cok degerli...
¨Dunyaya bir cok hayalci geldi ve hala burda olanlarda var, onlarin tek bir hatasi oldu, hepsi baskalarinin hayallerini takip ederek ve gerceklestirerek yasadilar. Kendi hayalleri, projeleri, calismalari zihinlerinde olduler...
Ben de olecegim (dead) ama ben benim hayalimi gerceklestirmis biri olarak olecegim¨ dedi...
Usta soyler bir laf sen ister anlarsin ister anlamassin, usta gider yoluna, anlamak senin derdine...
Zincirin halkasi bu oldu, Misir dan Brezilya ya...
Simdi benim diger halkam ve hayalim nerdeyse oraya gidiyorum...
Sevgiyle kalin...
06.09.2009
RIO
20.30
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder